dinsdag 13 mei 2014

Het sprokkelhout

Ik hou van strips, dat is alom geweten. Ze waren mijn eerste ervaring met boeken en dienen nog steeds als een heilzame bron van verhalen.
Ze zijn echter duur en vaak heb ik me afgevraagd waarom ik die dingen blijf lezen. Het duurt amper een half uurtje of je 8 euro (20 als ik een hardcover kocht) is erdoor. De tijden dat ik écht door een strip geraakt was worden ook schaarser. Ik koester nog goede herinneringen aan flutstrips die ik als kind las, maar het herlezen niet waard zijn. De herinnering aan nieuwe strips komt niet vaak voor. Dus waarom?

Sinds ik mijn aankoopstop invoerde heb ik aardig wat te-lezen-boeken ingehaald. Ik kende echter ook vele periodes van droogte, periodes waarin ik weinig zin had in lezen. Het was telkens een strip die mij weer aanzette om het "serieuzere" werk ter hand te nemen. Dat is de functie van strips in mijn leven. Mijn sprokkelhout dat het vuur wakker houdt tijdens de nacht. Hoe kon ik zoiets onderschatten.

Omdat ik nog een grote stapel boeken heb liggen en de tijd me wellicht weer zal verdoven, heb ik besloten om mijn aankoopstop niet langer door te trekken tot strips. De komst van een nieuw deel van Amoras, de laatste delen van Noach hebben me over de streep gehaald. Amoras las ik nog niet, maar Noach en zijn ark weet de passie weer aan te zwengelen als voorheen.

Ik ben ervan overtuigd dat ik een goede beslissing maakte.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten