maandag 24 februari 2014

De Aasgier

Polare heeft z'n failliet gekregen. Het is snel gegaan voor de boekenketen.
Ik vond het niet zo'n goede move om van een sterk merk naar een wat flauw afkooksel met Spaansklinkende naam te gaan, maar ik ken niets van zaken, dus hield ik me afzijdig.

De website ging onmiddellijk offline, want die kost geld. Ik kan dus enkel gokken dat de huidige filialen een uitverkoop zullen houden. Mijn boekenhart maakte een sprongetje, maar mijn onthoudende brein vreesde.
Ik ging al eens azen toen een plaatselijke boekhandel de kop neerlegde. En hoewel dat voor een prachtig arsenaal aan boeken zorgde, voelde het enigszins als verraad. Alsof ik het lijk ging leegpikken van een aangereden hert.
Ondertussen heb ik geleerd om het te bekijken als een daad van menselijkheid. Net zoals ik mijn organen afsta na mijn (hersen)dood en deze een nieuwe bestemming krijgen, neem ik het bruikbare leven van de ter ziele gegane winkel in mijn leven. Het orgaan krijgt een nieuwe bestemming, zij het nieuwe lichaam minder ziek dan nodig.

Of ik me aan mijn eed van boekenaankoopstop ga kunnen houden, mocht het tot een uitverkoop komen, weet ik nog niet. Maar in ieder geval bezit het dode lichaam van De Slegte nog meer dan genoeg leven voor ieder van ons.